Verslag, vrijdag, zaterdag, zondag, maandag en dinsdag !

Vrijdag, 17 Juli 2021. 

De uittocht. 

We vetrekken om 8h30 in Heide voor een tocht via Nederland, Duitsland om tenslotte  te eindigen in Hirtshals, Denemarken. We maken 2 tussenstops.
Dan slaat het noodlot toe. Ter hoogte van Hamburg horen we een raar geluid rechtsvoor aan den Def. We rijden de snelweg af om even te checken. We zoeken via het net naar een garage die iets af weet van Defenders. Het blijkt dat er ééntje is op 18km van onze locatie, maar sluit om 17h. Heel traag naar daar.
De technieker doet een klein toertje en kruipt er even onder. Diagnose, kardan naar de …… .
Vermits het weekend voor de deur staat is het onmogelijk om nu nog iets te ondernemen. Hij kan pas maandag op zoek naar de nodige onderdelen, dan die bestellen om zo in de loop van volgende week de herstelling te kunnen uitvoeren.
Hans neemt contact op met z’n vriend (Erwin Driesen van Def Parts) en Alain van Alanius. Ze gaan op zoek naar het juiste onderdeel om zo de herstelling iets vroeger te kunnen doen.
Als bij wonder komt er net een taxi iemand afzetten aan de garage, dus kidnappen wij die even om ons naar Hamburg te brengen. Beter in de stad verblijven dan in een industrie terrein, we laden snel onze rugzakken in met spulletjes, die we denken de volgende dagen nodig te hebben. Na heel wat telefoon verkeer krijgen we de melding van Erwin dat hij de juiste kardan heeft kunnen vinden en dat hij hem morgen, zaterdag, zal langsbrengen in Hamburg. (’t is nogal nen kerel ze 😉 ).
Ondertussen werden we afgezet aan het hotel voor de komende dagen. Waarschijnlijk een vriend van onze chauffeur, maar voor die prijs, nee dus. We zoeken verder, maar met temperaturen boven de 25° is dat niet evident. Dus na een uurtje rondzoeken beslissen we om een pauze in te lassen en zoeken een café. Makkelijker gezegd dan gedaan. Uiteindelijk toch ééntje gevonden. Met een biertje in de hand vragen we aan de uitbaatster of zij weet waar er een hotel is. Ja hoor, hier achter de hoek.
En inderdaad, op nog geen 50m. We checken in, gooien onze ‘rommel’ op de kamer en beslissen de rest van de buurt te verkennen. Uiteraard komen we nu wel langs vele drink en eetgelegenheden, die we blijkbaar daarstraks gemist hebben.
We wandelen en wandelen, en dat met een pijne rechtervoet,eten iets en zoeken het hotel terug op. Wat we weel al gemerkt hebben dat het hier gaat over een multiculturele stad.  

Hop naar morgen. Reizen is altijd een beetje avontuur. Vermits dat het al te laat is, zullen we morgen de ferry verzetten naar dinsdag. 

Type you tomorrow. 

Pagina-einde 

Zaterdag, 18 Juli 2021 

De Stad. 

Niet al te goed geslapen, badkamer even een bezoekje brengen en een ontbijtje prikken.
Erwin zal, samen met z’n vriendin, vanmiddag in België vertrekken en zal naar schatting rond 19h bij ons zijn.  We boeken alvast een kamer voor hen en zullen in de loop van de dag een restaurantje zoeken, zodat we vanavond uit kunnen eten.
We trekken het stad in en beseffen dat we ,tijdens de rush om kledij in de rugzak te steken, eigenlijk geen deftige kleedjes hebben om met Erwin en Helga uit te gaan eten. Dus vandaag ons voorzie van een nieuw hemd. We wandelen door een vrij saaie stad (understatement), komen een winkelcentrum tegen, dus hemdjes zijn gekocht. Voor de rest is dat winkelcentrum als alle andere op de wereld, een H&M en ZARA, …. . Naar schatting (ik heb een goede stappenteller, maar die ligt hier 20km vandaan in Def) wandelen we een 15-tal km. En dat met een toch al iets beter aanvoelde voet.
We krijgen te horen vaan Erwin dat ETA om 18h30 zal zijn. En zo geschiede.
We begroeten hen, maar vooral een stuk metaal dat Kardan noemt. Meer dan 500km, enkel, rijden om een vriend uit de nood te helpen, er zijn dus NOG zotten op de wereld. Ongelofelijk.
Tafeltje gereserveerd in een steakhouse. We kennen de stad al goed, dus verkeerd lopen kan niet meer. 19h30 en we zitten aan tafel, Erwin en Hans gaan voor een steak, Helga gaat voor een schnitzel en ik hou het bij een slaatje. We babbelen en lachen over van alles en merken plots dat het al 23h is. Dus trekken we richting hotel, geven aan dat we iets later zullen ontbijten. Erwin en Helga vertrekken morgen rond 10h terug naar België, dit maal zonder Kardan, die trouwens al ligt te prijken op onze kamer. 

Morgen nog een dagje Hamburg, maar dan richting Notting Hill. (Ja dat hebben ze daar ook) 

Toodles en tot morgen. 

Pagina-einde 

Zondag, 19 Juli 2021. 

Het vervolg van de stad. 

Na het ontbijt nemen we afscheid van Erwin en Helga en danken hen uitvoerig voor de interventie. VAB eat your hart out.
We trekken terug het stad in. Eigenlijk boeit ze ons niets. Waarschijnlijk omdat we nu al in Noorwegen hadden moeten zitten. Notting Hill is een rustig deel van de stad met mooie, lees dure huizen. Lunchen en, vermits het nog te vroeg is keren we via een omweg terug naar de stadskern. Via een enorm groot park. Het is een lekkere 27°. Het park ligt vol met moois.
Nog tijd over, dus richting de waterkant. Er staat een kermis. Vol met kraampjes met zoets. Massa’s volk. Er varen tientallen toeristen boten rond, waaronder zelfs een radarboot. Vermits we eigenlijk nu in het rustige Noorwegen zouden gezeten moeten hebben vluchten we weg. Komen per toeval een Grieks restaurant tegen, dus boeken we voor vanavond. Het is op 3km van ons hotel maar desondanks we al 16km op de teller hebben staan en m’n pootje dat niet leuk vind gaan we toch even ons verfrissen in ons hotel. Dus even naar het hotel, nu weer via een andere weg. We beginnen wel af en toe iets tegen te komen waar we al geweest zijn en merken beide op dat er hier heel veel daklozen, bedelaar en stom dronken mensen zijn. Soms zelfs een combinatie van 2 of meerdere van voorgaande. Even opfrissen en pootje omhoog leggen. We moeten tenslotte nog 2 x 3.2km doen. Nu maar hopen dat het de moeite waard is.
Dus wijle weg, via via, en eens aangekomen mogen we kiezen, binnen of buiten. We gaan uiteraard voor de 2de keuze, het is tenslotte nog 26° met een mooie blauwe hemel. Wat eten we vandaag? Ik vraag de vriendelijk ober voor een mezze en hij zegt: “kies maar uit”. We gaan voor het gebruikelijke Tzatziki, Tamara, olijfjes, Octopus, meatballs, Keftedes, … . De ober kwam ons te vertellen dat we beter dat eerst opeten en evt achteraf nog iets kunnen bijbestellen. Dat bleek achteraf een wijze raad. Alles wordt lekker doorgespoeld met Mythos. We sluiten af met een Metaxa (of 2, ik weet het niet meer). 
Nvdr: ik ben al in vele Griekse restaurants geweest, maar deze staat zeker in de top 3, Hans vond dat ook, maar dit is z’n eerste. (Deze laatste paragraaf waas even om m’n ouders te laten watertanden)

Terug naar het hotel via de kortste weg. Op de klok staat 21h30, Hans vind het nodig om de eventuele kosten voor de herstelling werken aan den def te verdienen door in de straten van Hamburg te roepen “Oud ijzer, koper, lood en zink, afgedankt schoonmoeders. Ik neem even afstand, want dat komt niet goed. Eens in het hotel laden we in, want morgen is het zover. Met de Kardan in de hand kom je door het ganse land. Dat hopen we toch.
 

CU all morgen en fingers crossed. 

Pagina-einde 

Maandag, 19 Juli 2021. 

Op hoop van zege. 

Opstaan om 7h, Wasje, plasje, ontbijtje en eens over de Kardan wrijven. Niet dat het iets uit zal halen, maar je weet maar nooit.
Taxi wordt bestelt en 2min later wordt alles netjes in geladen. Hans verwittigd de garage dat we er binnen 20min staan met de juiste onderdelen. Dus om 8h30 leveren we de gevraagde spullen en krijgen te horen dat alles rond 11h30 klaar zou zijn. We vragen hem ook om bandenspanning en een kleine lek in de stuurinrichting na te kijken. Hij zal Hans contacteren als het klaar is.
Dus wij weer op wandel, nu wel met gedrevenheid. Eens uit het industrie terrein komen we in de pure natuur. We komen een café/restaurant tegen en drinken een koffie met melk, ze noemen het hier ‘Grosse Schalle Milch Caffe’. Verder stappen en wachten op het verlossende telefoontje.
12h, nog steeds geen telefoon, maar hebben ons, na een km of 13, strategisch geplaats in het midden van het industrie terrein. Een eetgelegenheid voor de mensen die daar in de buurt werken. Het eten staat nog maar net op tafel en ja hoor. HET telefoontje.
We bekijken de kapotte kardan en ja, hij was dus echt wel totaal kapot. Als we verder hadden gereden hadden we meer schade gehad. Olie nagekeken en banden spanning staat goed. 

We kunnen nu voor de 2de maal echt vertrekken naar Noorwegen. We trekken richting Denemarken en zoeken iets om te slapen in Hirtshals. Zodat we zeker op tijd klaar staan om op den boot te gaan.
In Flesburg stoppen we even om bij te tanken, dan de grensovergang met Denemarken zonder problemen. Niet dat we dat zouden verwacht hebben, we zijn beiden volgespoten.
Wat volgt is een zeer saaie lange rit tot Hirtshals. Stoppen doen we niet, niets aan het toeval overlaten.
Aangekomen in Hirtshals gaan we op zoek naar een overnachtingsplaats. Haha, grapjas, alles volgeboekt uiteraard. Dus hulp gevraagd aan Google-man. Na wat rond bellen nog een plaatsje gevonden 16km verder op.  Een hotel/appartement dicht tegen de zee. Even alles uitpakken en op zoek naar eten want in het complex is het overal stampende vol.
We vinden een restaurant in buffet vorm, alles sea-food. Een perfecte keuze; Garnalen, scampies, zalm (vers,2soorten, en gerookt, met dille), inktvis ringen, craw-fish,… en als dessert verschillende soorten gebak en een keuze uit verschillend kazen.
We wandelen de calorieën er af door middel van een wandeling naar het strand. 

Voila, morgen de dag van de waarheid, mogen we Noorwegen binnen of niet? 

Have a nice 1 en tot morgen. 

Pagina-einde 

Dinsdag 20 Juli 2021. 

De dag van de boot. 

We staan vroeg op en gaan even naar de winkel om vervolgen nog eens te tanken. Diesel is in Denemarken goedkoper dan in Noorwegen.
We rijden terug naar Hirtshals om een tas koffie te drinken alvorens aan te schuiven. We vinden een restaurant, helaas nog dicht, er brand wel licht. Ik probeer even aan de deur en we horen in de verte iemand roepen. Het blijkt de eigenares te zijn die net van de winkel kwam. We worden binnen gelaten en drinken en tas koffie en eten spek met eitjes. Het is maar om iets in de maag te hebben tijdens de overtocht.
Tijd om in te checken. Met ticket, paspoort en corona certificaat in de hand moeten we even aanschuiven en dan is het aan ons. Scan, scan, type, type en we krijgen 2 papiertjes die we achter het raam moeten zetten, ééntje met een K (Kristiantsand) en ééntje dat bewijst dat we Corona Safe zijn.
Yes, we’re going to Ibiza. Oeps nee, we’re going to Norway, zelfs beter.
 

Over de overtocht valt weinig te zeggen. Saai, Saai, Saai. Er staat een stevige wind, dus even op dek staan en dan 10min om het haar goed te leggen.
 

Aankomen in Kristiansand. Boot af en richting hokjes voor een sneltest corona. Met visioenen van stokjes in de hersenen rijden we die richting uit, maar worden prompt verwezen naar de douane. Wij moeten dat niet doen want wij hebben de Corona Safe kaart. Even langs de douane die onze pas vraagt en vraagt wat we komen doen in Noorwegen. Eigenlijk domme vraag als je in zo’n defender aankomt. We worden doorverwezen naar het grote sop dat Noorwegen eigenlijk is.  

Het is ons dan toch gelukt. 

We rijden westwaarts richting onze eerste geplande wandeling. Stoppen eerst even bij een supermarkt om ons te voorzien van wat eten voor de volgende dagen, maken daar kennis met een jong Belgisch koppel dat gisteren is aangekomen en ook gaan rond toeren in Noorwegen, misschien komen we die terug tegen.
Dan op zoek naar onze eerste slaapplaats in Noorwegen. Dat was echt niet simpel. Alles volzet.
We proberen onze laatste, wat achteraf onze beste zet was.
Rijden een camping op, vragen aan de receptie of er nog plaats is en krijgen en bedenkelijk gezicht.
We denken beiden; “dorie”. De eigenaar komt eens kijken naar Def en duidelijk onder de indruk weet hij ons te zeggen dat hij daarvoor nog wel een plaatsje heeft en begeleidt ons naar zijn strand waar Hans zijn Def keurig in Low Gear over het mulle zand rijdt tot een plaatsje op het strand op nog geen 10m van het water.
Het is 19h30 en een lekkere 26°. 

Morgen gaan we naar Kaap Lindesness. Daar zou een vuurtoren staan die de moeite waard is. Er is ook een wandeling van 2h30. 

Tot morgen.